Wat een bizarre titel misschien wel. Ik vind het ook. Maar ik zie en voel mooie tijden die komen en zijn.

Het is nooit gezien wat we meemaken. Door de wereldwijde verbondenheid via internet staan we allemaal tezamen op hetzelfde punt. De doorbraak. Het is heftig dat ook, we worden verkeerd ingelicht en gemanipuleerd in ons denken. Maar er komt een tegenkracht, die wordt sterker en sterker en die groeit! Dat heb ik aan de levende lijve mogen ondervinden tijdens de wandeling van Open Up dit weekend. We werden overrompeld met gelijkgestemden. Veel mensen hebben er genoeg van en komen naar buiten. Het was een feest, een feest om zowel oude bekenden als nieuwe vrienden te begroeten.

Er groeit iets nieuws. Een klein zaadje is aan het ontspruiten, het is al aan het groeien zelfs. Mensen openen zich en verbinden. Na decennia lang van te sterke focus op het individu en ik en mijn en mijn familie, verleggen mensen hun grenzen. Ze openen zich voor wildvreemden. De crisis verbindt ons. We merken dat we geen vreemden zijn voor elkaar en al zeker niet wild. We herkennen onszelf in de ander en de ander in onszelf. Het ontroert me diep wat ik zie ontstaan en de gesprekken met mensen die ik voer de dag van vandaag. Mooie mensen, liefdevolle mensen.

Mensen hunkeren naar verbinding, van hart tot hart en die ontstaat zomaar. We hunkeren hier al zo lang naar, al te lang, en we danken dit aan deze crisis. Dat we elkaar terug vinden en omarmen. Benieuwd naar wat er verder groeit uit dit kleine plantje… waar zal dit naartoe gaan, hoe zal de wereld er uit gaan zien? I’m in for it! Ook al zullen er waarschijnlijk nog wat stormen woeden, ik weet dat dit plantje onverwoestbaar is en zal uitgroeien tot een mooie, grote boom en bomen… een prachtig bos.